‘Schrijven is eigenlijk niet echt een baan. Je kunt er van alles naast doen.’
Dat zei een boekverkoper in de Volkskrant, hij was een beetje dom.
Eeuwige rekensom
Ikzelf schrijf elke dag. Daarnaast doe ik er inderdaad van alles naast, zoals ’s avonds lesgeven, waardoor ik met gemak een 50-urige werkweek aantik. Daar zul je mij nooit over horen klagen, al zou het natuurlijk beter zijn als ik loon naar werk zou krijgen. De eeuwige rekensom: 10% van de bruto verkoopprijs van het boek is voor de schrijver, en het is niet dat ik er jaarlijks duizenden verkoop.
Het probleem is niet die rekensom, het probleem is dat we in een land wonen dat zijn kunst steeds minder koestert. En die paar duizend boeken, ook dat is het probleem: dat de kringen in de vijver zo klein blijven – soms denk ik dat ik alle lezers van mijn boeken bijna persoonlijk ken.
Dat we toch boeken blijven schrijven, uitgeven, verkopen is daarom een heldendaad. Van iedereen die zich daaraan wijdt – en dat kan niet anders dan met hart en ziel.
Dus laten we in ieder geval niet onszelf tegen elkaar uitspelen: schrijver – boekverkoper – uitgever – recensent – lezer. Er is al genoeg verbrokkeldheid.
Booklovers united!
