Categorie: Verhalen van de berg

Laatst schreef ik iets over mijn moeder en daar waren een paar mensen nogal van geschrokken. En daar schrok ik op mijn beurt weer van. (lees verder)

Lees verder

‘En toen waren we in de Primark en ineens kwam er zo’n beveiliger aan en sleurde me mee naar achteren. Zomaar!’ (lees verder)

Lees verder

Als je een kinderboekenschrijfster bent van 46 (ja, laat ik het maar keihard benoemen) ben je natuurlijk niet jong en glamoureus. Heb je dan ook nog puberdochters, dan rammen die het er anders wel in door kotsend weg te lopen als je begint te dansen op een feestje of door dagelijks het aantal grijze haren bovenop je hoofd te tellen.
Dus gingen we tóch glamourmeisjes spelen. (lees verder)

Lees verder

De geweldige Bert Klunder zei het al, vooral als je gewoon op straat liep: ‘Doe eens iets geks, Anna van Praag.’
Ik heb me voorgenomen veel gekke dingen te doen in 2014. En gisteren ben ik alvast begonnen. (lees verder)

Lees verder

Het is kersttijd en ik neem mijn oude moedertje feestelijk mee uit eten. ‘Je moet het koesteren,’ zeggen mijn vrienden. ‘Wees in het moment. Probeer er ondanks alles van te genieten.’ (lees verder)

Lees verder

Mam! Er staat iemand voor de deur met meloen en kip. Willen we iets kopen?’
‘Ach, doe maar wat kip,’ roep ik argeloos. (lees verder)

Lees verder

Mijn allereerste concert was op Texel, mijn vader nam me mee naar de popboerderij Sarasani waar de Franse jongensgroep Les Poppys optrad. Ademloos heb ik voor het podium gestaan, vol van een nieuw soort verering: voor die ene jongen met die lange pony die steeds voor zijn ogen viel en die echt – ik wist het zeker- zijn onbegrijpelijke Franse liefdesliedjes helemaal alleen voor mij stond te zingen. (lees verder)

Lees verder

Ik zit verstopt in een kabouterhuisje en ik wil er niet meer uit (lees verder).

Lees verder

Daar staat ie. Ik wist niet dat ik hem wilde hebben, totdat ik hem zag. Maar nu denk ik: hoe kan ik ooit zonder geleefd hebben? (lees verder)

Lees verder

‘Ga je die mannen verleiden?’ vraagt Dunya. Ik heb net gevraagd welke kleur bloem ik vandaag in mijn haar zal doen. ‘En deze ketting staat het leukst bij dit bloesje, toch?’
Dunya doet ondertussen de pop die ook onderdeel is van het charme-offensief mascara op en ik ben me scherp bewust van het totaal verkeerde voorbeeld dat ik geef (lees verder)

Lees verder