Anna van Praag

In het jaar dat ik werd geboren verscheen er een groot en belangrijk boek.

Een Haarlemmerstraatje, noem ik het in gedachten. Het klinkt als een kaartspelletje.

Een bezeten non, een ongenode gast met een bijl, op hol geslagen bejaarden en een duistere sekteleider. Ziehier de bezoekers van mijn weekend.

Alles begint en eindigt met een goede beha.

Er mochten maar een beperkt aantal familieleden per student bij de ceremonie zijn. Dat betekende in dit geval: haar beide ouders en haar zussen.

Mijn moeder was die ochtend al zo blij. Later kwam mijn schoonmoeder erbij en toen ook nog mijn grootmoeder.

En ineens was iedereen aan het dansen.

Ik danste en sprong als een dolle in het rond op het Centraal Station.

Oorlog in Israel. Zoveel geweld. Ik probeer het tijdens het weekend steeds te duiden, maar natuurlijk lukt dat niet.

‘Ik denk niet dat ik ooit nog zo op deze manier van iemand kan houden,’ zei de vriendin met liefdesverdriet.