Anna van Praag

Ik kreeg een allerliefste mail met een allernaarst bericht.

Ik heb er eentje geadopteerd. Ze heet Jessica en ze heeft een baby.

Het regende, alweer, ik hoorde het ruisen in de bomen en de binnentuinen beneden bij mijn huisje.

Moeder Aarde. Moeder Natuur. Laten we de scheppende en tegelijk beschermende vrouwelijke krachten in de wereld koesteren.

Ik maak de hele tijd foto’s van haar. Een beetje snel en stiekem, ze houdt er niet van.

Kleine Anna van vroeger snikte zich door de Dodenherdenking heen.

‘Kom, laten we dansen,’ zegt J out of the blue en hij begint alvast. Gewoon bij mij in de kamer. 

Koningsdag begint in Amsterdam al op de middag evoor.

‘Ga je mee naar Barcelona?’ vroeg de leuke man.
‘Nee,’ zei ik.

‘Welkom terug in je studententijd,’ roep ik naar de bezoekster op de trap.