Anna van Praag

Zoë zat aan mijn tafel. Net klaar met de basisschool, later wilde ze misschien kinderboekenschrijver worden. ‘Eerst nog modemeisje, maar dat is alweer voorbij.’

Ik wil John Ewbank en zijn vrienden altijd nog eens bedanken voor ‘de dag die je wist dat zou komen.’ Daarmee is alles meteen prettig duidelijk.

‘Lezen jullie ook de blogs van Anna van Praag? Ik vind  ze erg vermakelijk.’

Mijn zus en ik doken als dolfijnen door de golven, terwijl we allerlei dingen riepen zoals ‘Nieuw begin!’  En dat terwijl we allebei een hekel hebben aan zwemmen in de kou.

Precies een jaar geleden overleed mijn moeder. Happy die-day mama!

Een soort zombie. Helemaal leeg.

Dat mijn vriendin Jowi een zilveren griffel kreeg en hoe trots ik was. Dat ikzelf een stiekeme nachtelijke boekpresentatie had.

Het halen van je covidprik is als de reünie van de klas waarin je niet wist dat je zat.

Ik werd wakker in een andere wereld.

Vorig jaar om deze tijd…