Chaia!

Chaia, dit schreef ik vorig jaar in je verjaardagsblog: ‘Juist met die eigenheid van je heb je veel vrienden gemaakt. Je bent omringd door jongens en meisjes die heel erg dol op je zijn, hier en in Nederland. Ik hoop zo dat die vrienden jou door dit komende jaar heen gaan slepen: het jaar van de verhuizing waar je zo verschrikkelijk tegenop ziet. Ik hoop dat het meevalt. Maar vooruit, je mag er nog heel veel ruzie met me over maken, kom maar op…’

En wat is er ongelooflijk veel gebeurd dit jaar! Je hebt zo hard gewerkt op zoveel manieren. Je hebt Nederland voor je gewonnen zonder Spanje te verliezen, zo knap. Niet alleen al die griezelige betavakken op school waar ik naar kijk als leerde je Chinees, maar ook de mensen. Of het nou de Turkse collega’s zijn bij de Albert Heijn, je gay best friends met wie je zo wild uitgaat af en toe of de hyperslimme, bevoorrechte jongens en meiden van je school in Amsterdam Zuid, ze zien allemaal wie jij bent, met al je gekte en authenticiteit. Dat durf je gewoon te laten zien, te zijn.
‘Mam, ze houden echt van me,’  zei je laatst, een beetje verbaasd. Ja gek hè, hoe zou dat nou komen?

Een groot huisfeest

Morgen worden wij, je ouders en je kleine zus, weggestuurd, dan ga je een groot huisfeest geven met vuurtjes in de tuin, ladingen patat en pizza en de fust bier van de bar die je mag leegtappen van je vader. En dan blijven ze ook nog allemaal slapen. Het is een cadeautje dat je dat mag, dat we je dat toevertrouwen. Hoe kort geleden is het nog maar dat je me dreigde: ‘Ik ga een school drop out worden hoor, als we naar Nederland verhuizen. Ik ga alle avonden weg zijn en denk maar niet dat ik je laat weten waar ik uithang.’
Inderdaad weet ik af en toe niet waar je uithangt, of met wie. Maar wat ik zie: een beeldschone jonge vrouw bruisend van de kracht en een zelfvertrouwen waar ik op jouw leeftijd alleen maar van kon dromen. Ja, heus ook wel een chagrijnige zeikdochter, met extreme gevoeligheden, geheimen en uitspattingen. Maar niet vandaag. Vandaag vier ik zachtjes in mijn eentje (en met alle lezers van dit blog als getuigen) dat je morgen zeventien wordt en dat ik ongelooflijk, godvergeten trots op je ben.