Anna van Praag

Ik word wakker en denk dat het nog nacht is. Maar het is alweer herfst.

Nu weet ik hoe het moet.

Het was ochtend en we gingen zwemmen in de zee. 

Met deze foto is iets raars aan de hand.

Met een koffer met daarin twee galajurken en een ingelijste foto van de Oudere Beroemde Actrice stapte ik de trein in.

Ik zou een dystopisch verhaal over mijn leven kunnen schrijven.

Ik wist dat het eraan zat te komen.

Mijn winkeltje draait overuren en ik sta aan de toog.

In het boshuisje schudde ik de bedden opnieuw op. En weer veranderde alles.

Mijn dochters zijn alledrie een beetje vroeg uit (mijn) huis gegaan – maar ze komen altijd weer naar Texel.