Anna van Praag

Ik maak de hele tijd foto’s van haar. Een beetje snel en stiekem, ze houdt er niet van.

Kleine Anna van vroeger snikte zich door de Dodenherdenking heen.

‘Kom, laten we dansen,’ zegt J out of the blue en hij begint alvast. Gewoon bij mij in de kamer. 

Koningsdag begint in Amsterdam al op de middag evoor.

‘Ga je mee naar Barcelona?’ vroeg de leuke man.
‘Nee,’ zei ik.

‘Welkom terug in je studententijd,’ roep ik naar de bezoekster op de trap.

Het was een opwindende maandagavond. Zomaar in een lege boekwinkel in Haarlem.

Een kaartje met interessante postzegels in de bus. 

Sommige mensen zal dit als muziek in de oren klinken: dat je in je agenda kijkt en er staat helemaal niks.

‘Ik hoop dat je veel honger hebt,’ zeg ik tegen J, want tsjonge hoe groot is zo’n paasbrood, en dan een heel pak matses ook nog.